Cheri
Βρισκόμαστε στο Παρίσι, στα χρόνια που ακολουθούν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και η πόλη είναι πιο φανταχτερή από ποτέ. Εδώ θα γεννηθεί ο έρωτας της Λία Ντε Νονβάλ, μιας αποσυρμένης κι ώριμης εταίρας, με τον νεότατο Σερί. Θα υπήρχε μονάχα ένα μικρό θέμα με την ηλικία, αλλά ο Σερί είναι και γιος της Μαντάμ Πελού, παλιάς συναδέλφου και μεγάλης αντιπάλου της Λία.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της διάσημης γυναίκας του θεάτρου Colette (Sidonie Gabrielle Colette, 1873-1954), που έγραψε επίσης το φανταχτερό Gigi. Το ίδιο βιβλίο έχει γίνει ξανά ταινία τέσσερις φορές, αλλά οι τρεις ήταν για την τηλεόραση. Η κινηματογραφική εκδοχή ήταν του 1950 από τον Pierre Billon, αλλά δεν είχε γνωρίσει επιτυχία.
Κριτική από cine.gr:
Ρόλος κομμένος και ραμμένος στα υποκριτικά μέτρα της Michelle Pfeiffer, που υποδύεται μία αποσυρμένη κι ώριμη εταίρα, η οποία θα ερωτευτεί τον κατά πολλά χρόνια νεότερό της Σερί, γιο μίας μεγάλης αντιπάλου της. Η καινούργια ταινία του Stephen Frears μιλώντας για το χάσμα γενεών, τους καταδικασμένους έρωτες και το χρόνο, μοιάζει να έχει γίνει αποκλειστικά για την πανέμορφη πρωταγωνίστρια του. Ο χαρακτήρας της Lea de Lonval καθρεφτίζει την εικόνα της γνήσιας ομορφιάς που αντιπροσωπεύει η Pfeifferκαι τα γοητευτικά σημάδια που αφήνει ο χρόνος στο σώμα της γίνονται ο θησαυρός στα χέρια ενός κινηματογραφικού Μίδα, που αποπλανάται από αυτά και δεν τα αφήνει στιγμή ανεκμετάλλευτα.
Όμως η ταινία παρά την αξιοσημείωτη σκηνοθεσία, την καταπληκτική μουσική από τον μάγο των κινηματογραφικών σκορ, Alexandre Desplat, και τη στάση των ηθοποιών απέναντι στην φωτογραφική κάμερα του Frears, φωνάζει από ανάγκη για σεναριακή εξέλιξη. Η εμφανής έλλειψη πλοκής και το βαθύ πνεύμα του βιβλίου, ρίχνουν στην παγίδα έναν οσκαρικών προδιαγραφών σεναριογράφο (Christopher Hampton), ο οποίος στριμώχνει το φιλμ πίσω από ατακαδόρικους διαλόγους και ταξικούς εμπαιγμούς της εποχής και το μετατρέπει σε ένα απλοϊκό ερωτικό ειδύλλιο που ξεχειλώνεται με τη βοήθεια σαρκαστικών σχολίων και φαρμακόγλωσσων αναφορών για το κοινωνικό κατεστημένο. Τελικά το Cheri μοιάζει με ένα ξεπερασμένο ρομάντζο που αγκιστρώνεται στην υπερβολικά άριστη αποτύπωση της εποχής, χωρίς να μπορεί να εμβαθύνει στα λεπτά συναισθήματα, που ευνοείται από την εμπειρία του σκηνοθέτη, του συνθέτη και την παρουσία των αξιόλογων ηθοποιών αλλά αδυνατεί να διεισδύσει σε εκείνα τα σημεία στα οποία δίνει έμφαση η νουβέλα της Colette.
Όμως η ταινία παρά την αξιοσημείωτη σκηνοθεσία, την καταπληκτική μουσική από τον μάγο των κινηματογραφικών σκορ, Alexandre Desplat, και τη στάση των ηθοποιών απέναντι στην φωτογραφική κάμερα του Frears, φωνάζει από ανάγκη για σεναριακή εξέλιξη. Η εμφανής έλλειψη πλοκής και το βαθύ πνεύμα του βιβλίου, ρίχνουν στην παγίδα έναν οσκαρικών προδιαγραφών σεναριογράφο (Christopher Hampton), ο οποίος στριμώχνει το φιλμ πίσω από ατακαδόρικους διαλόγους και ταξικούς εμπαιγμούς της εποχής και το μετατρέπει σε ένα απλοϊκό ερωτικό ειδύλλιο που ξεχειλώνεται με τη βοήθεια σαρκαστικών σχολίων και φαρμακόγλωσσων αναφορών για το κοινωνικό κατεστημένο. Τελικά το Cheri μοιάζει με ένα ξεπερασμένο ρομάντζο που αγκιστρώνεται στην υπερβολικά άριστη αποτύπωση της εποχής, χωρίς να μπορεί να εμβαθύνει στα λεπτά συναισθήματα, που ευνοείται από την εμπειρία του σκηνοθέτη, του συνθέτη και την παρουσία των αξιόλογων ηθοποιών αλλά αδυνατεί να διεισδύσει σε εκείνα τα σημεία στα οποία δίνει έμφαση η νουβέλα της Colette.
Dim lights Embed
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου