Η τελετή (The rite)
"Η ΤΕΛΕΤΗ" είναι ένα μεταφυσικό θρίλερ που ασχολείται με την παρουσία του Διαβόλου, ακόμα και στο Βατικανό, σε ένα από τα πιο ιερά μέρη στον κόσμο. Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, η ταινία αφηγείται την ιστορία του φοιτητή Μάικλ Kόβακ (Κόλιν Ο' Ντόνογκιου), ο οποίος παρακολουθεί μία σχολή για τον εξορκισμό στο Βατικανό, παρά τις αμφιβολίες του σχετικά με την αμφιλεγόμενη αυτή πρακτική. Ενδεδυμένος με την πανοπλία του σκεπτικισμού του, ο Μάικλ προκαλεί τους ανωτέρους του να ψάξουν να βρουν λύσεις στην ψυχιατρική, και όχι τους δαίμονες, στην προσπάθειά τους να γιατρέψουν αυτούς που φαίνεται να διακατέχονται από το Διάβολο. Μόνο όταν πηγαίνει ως μαθητευόμενος στον εκκεντρικό Πάτερ Λούκας (Άντονι Χόπκινς), έναν πασίγνωστο ιερέα, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει χιλιάδες εξορκισμούς - αρχίζουν οι αντιστάσεις του να κάμπτονται. Καθώς παρατηρεί μία προβληματική περίπτωση που φαίνεται να ξεπερνά ακόμη και τις δεξιότητες του Πάτερ Λούκας, αρχίζει να συνειδητοποιεί το μέγεθος του φαινομένου που καλείται να ερευνήσει και το οποίο δεν μπορεί να εξηγήσει ή να ελέγξει ... και έρχεται αντιμέτωπος με ένα κακό. τόσο βίαιο και τρομακτικό, που τον αναγκάζει να αμφισβητήσει όλα όσα πιστεύει.
Κριτική από το cine.gr:
Θα μπορούσαμε να το εκλάβουμε ως ένα εγχειρίδιο για τον σύγχρονο καθολικό εξορκισμό. Μαζί, ως μια κατάθεση αναγκαιότητας της ύπαρξης αυτού, κάτι που θα με βρει αντίλογο. Γενικά, η ταινία στηρίζεται πολύ στην νοηματική της δυναμική, η οποία βέβαια είναι καθαρά θρησκοληπτική. Δεν θα το αγνοήσω τελείως αυτό, αλλά πρώτιστα έχουμε θρίλερ και μάλιστα από αυτά που δεν σε βάζουν κατ’ ανάγκη σε ιδέες και σκέψεις, αφού δεν νομίζω πως μια ταινία σήμερα θα μπορούσε να κάνει τον εξορκισμό μόδα. Και ψυχαγωγικά, η ταινία πετυχαίνει να είναι ευπαρουσίαστη.
Ο πονηρός Hafstrom δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ένα κρυφό ριμέικ του Εξορκιστή. Δεν κάνει το λάθος να επεκταθεί σε δαιδαλώδεις πλοκές κι ακολουθεί την κλασική συνταγή κατά γράμμα (και σε λεπτομέρειες, ακόμα), εμπλουτίζοντας την με άφθονο σκοτάδι κι ελεγχόμενα σκηνοθετικά κόλπα που δεν χαλάν την γενική εικόνα. Η διαφορά του με το κλασικό έργο είναι κι αυτή που τον καταδικάζει. Θέλει, ντε και καλά, να σε πείσει περί της αληθοφάνειας όλων όσων βλέπεις κι εκεί χάνει την θριλερική του ουσία. Σε κερδίζει, δε, με τον Anthony Hopkins σε ρόλο που του ταιριάζει και σε χάνει με τον νεαρό Colin O’Donoghue. Αν ο Hafstrom ήταν πιο θριλερικά ελεύθερος και δεν έμπαινε σε πολλές διαλογικές διαδικασίες περί δαιμόνων, θα κατάφερνε πολλά. Ακόμη κι έτσι, βέβαια, παρουσιάζει ένα έργο που θα σε καθηλώσει, έστω κι όσον αφορά την ώρα που θα του χαρίσεις. Περί του αν την μνημονεύεις μετά τη θέαση, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο…
Ο πονηρός Hafstrom δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ένα κρυφό ριμέικ του Εξορκιστή. Δεν κάνει το λάθος να επεκταθεί σε δαιδαλώδεις πλοκές κι ακολουθεί την κλασική συνταγή κατά γράμμα (και σε λεπτομέρειες, ακόμα), εμπλουτίζοντας την με άφθονο σκοτάδι κι ελεγχόμενα σκηνοθετικά κόλπα που δεν χαλάν την γενική εικόνα. Η διαφορά του με το κλασικό έργο είναι κι αυτή που τον καταδικάζει. Θέλει, ντε και καλά, να σε πείσει περί της αληθοφάνειας όλων όσων βλέπεις κι εκεί χάνει την θριλερική του ουσία. Σε κερδίζει, δε, με τον Anthony Hopkins σε ρόλο που του ταιριάζει και σε χάνει με τον νεαρό Colin O’Donoghue. Αν ο Hafstrom ήταν πιο θριλερικά ελεύθερος και δεν έμπαινε σε πολλές διαλογικές διαδικασίες περί δαιμόνων, θα κατάφερνε πολλά. Ακόμη κι έτσι, βέβαια, παρουσιάζει ένα έργο που θα σε καθηλώσει, έστω κι όσον αφορά την ώρα που θα του χαρίσεις. Περί του αν την μνημονεύεις μετά τη θέαση, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο…
Επίσημο Site:
Dim lights Embed
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου