Θάνος Μικρούτσικος: «Είμαστε υποχρεωμένοι να κατακτήσουμε το αδύνατο»

Ο Θάνος Μικρούτσικος σήμερα το βράδυ στη σκηνή του Club του Μύλου σε μία παράσταση που πραγματοποιείται «Στην ίδια πόλη, υπό βροχήν». Μαζί του ο Χρήστος Θηβαίος, ένας τραγουδοποιός που εδώ και είκοσι χρόνια δίνει τα δικά του καλλιτεχνικά διαπιστευτήρια. Οι δύο μαζί θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα βασισμένο στην προσωπική δισκογραφία του καθενός τους αλλά και σε τραγούδια αγαπημένων συνθετών που τους έχουν σημαδέψει.

Η παράσταση τιτλοφορείται «Στην ίδια πόλη υπό βροχήν». Από πού το εμπνευστήκατε, από τα άσχημα καιρικά φαινόμενα της εποχής ή από τη βροχή νέων μέτρων;

Φυσικά από τη βροχή νέων μέτρων. Ανεξάρτητα από το πώς φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση και ποιοι ευθύνονται, εδώ κι ένα χρόνο πιέζεται αφόρητα η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να ακούμε τοποθετήσεις ότι πρέπει αναγκαστικά να ληφθούν τα συγκεκριμένα μέτρα, όταν κινδυνεύουμε να χάσουμε μία ολόκληρη γενιά. Δε φαίνεται από πουθενά ότι αυτή η κατάσταση είναι ζήτημα 2-3 ετών. Οταν κόβεις τη σύνταξη, άρα και την ανάσα, ενός συνταξιούχου στα 65 του ή η αμοιβή ενός παιδιού που βγαίνει στα 25 του στην αγορά είναι 592 ευρώ, πόσο γρήγορα ελπίζεις να αλλάξει αυτό;

Πώς κρίνετε τη στάση των κυβερνώντων απέναντι στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται;

Οχι μόνον η σημερινή, αλλά όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 χρόνων, ήταν κυβερνήσεις διαχείρισης ενός καπιταλιστικού συστήματος. Οι άνθρωποι αυτοί καθαγίασαν το συγκεκριμένο σύστημα με τη στάση τους. Μέσα από τα νέα μέτρα λοιπόν γίνεται μία προσπάθεια να σωθεί το πιο βάρβαρο σύστημα που βίωσε η ανθρωπότητα.

Ποια θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των απλών πολιτών; Να βρίσκουν αφορμές για να ξεχνούν τα προβλήματά τους;

Σε καμία περίπτωση. Θα έχετε διαπιστώσει και εσείς φαντάζομαι πολλές φορές, όταν παίρνετε συνεντεύξεις από καλλιτέχνες, ότι ακούτε τη φράση «Παίζουμε μουσική, για να κάνουμε τον κόσμο να περάσει ευχάριστα και να ξεχάσει τις στεναχώριες του». Εγώ προσωπικά προτρέπω τον κόσμο για το αντίθετο. Θέλω μαζί να θυμηθούμε, γιατί μόνον όταν επιστρέφει η μνήμη και είναι παρούσα μπορεί και να εκδικείται.

Στη συναυλία αυτή επ’ ευκαιρίας θα «γιορτάσετε» και τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Καββαδία, με τον οποίο σας συνδέει μία ιδιαίτερη σχέση.

Είναι μοιραίο στις συναυλίες που κάνω, να υπάρχει ο Καββαδίας. Είναι η αιχμή του δόρατος της τραγουδοποιίας μου και μία από τις δουλειές που σημάδεψαν την ελληνική μουσική από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ο «Σταυρός του Νότου» και οι «Γραμμές των Οριζόντων» δεν είναι μία δουλειά μνήμης, όπως μπορεί να είναι σπουδαία έργα άλλων συνθετών. Είναι μία μουσική εργασία που είναι συνεχώς παρούσα. Στους νέους ανθρώπους ακόμη και σήμερα υπάρχει ένα είδος…Καββαδιομανίας, που εκφράζεται έντονα στις συναυλίες μου. Με τη μελοποίηση του έργου του, φωτίστηκε μία πλευρά της ποίησης του Νίκου Καββαδία, η οποία παρέμενε σκοτεινή και ήταν και αυτή που προκάλεσε την αποδοχή του από τον κόσμο.

Ποια είναι αυτή η σκοτεινή πλευρά που περιγράφετε;

Ο Καββαδίας βεβαίως μιλάει για τους ναυτικούς και τη θάλασσα, αλλά αυτό είναι το πεδίο πάνω στο οποίο θέλει να πει κάτι τελείως διαφορετικό. Καλεί όλους τους νέους ανθρώπους να ξεπεράσουν όλες τις καταγεγραμμένες τους δυνατότητες. Είναι σαν να τους φωνάζει ότι αξίζει το γεγονός ότι ήρθαμε σε αυτόν τον πλανήτη, μόνον αν «σπάσουμε το τσόφλι» στο οποίο βρισκόμαστε και θα καταφέρουμε να διευρύνουμε τα όριά μας. Οτι είμαστε υποχρεωμένοι να κατακτήσουμε το αδύνατο.

Την παράσταση θα την πραγματοποιήσετε μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο. Ποια η γνώμη σας για το συγκεκριμένο καλλιτέχνη;

Τον Χρήστο Θηβαίο, χωρίς να έχω καμία πρόθεση να τον παινέψω, τον θεωρώ πραγματικά τον καλύτερο τραγουδοποιό της γενιάς του. Στίχοι σαν και αυτούς που γράφει ο Θηβαίος δεν έχουν εμφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια στο ελληνικό τραγούδι. Για να ψάξω να βρω τον…πατέρα τους και τη μάνα τους, πρέπει να ανατρέξω στον Χόρχες και στον Καρούζο. Πέρα από αυτό όμως ο Χρήστος είναι και ένας καταπληκτικός ερμηνευτής και αυτό δεν το αρνείται κανείς.

Εχετε εκδηλώσει επανειλημμένως την αντίθεσή σας στον αντικαπνιστικό νόμο.
Η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή στην Ελλάδα και τόσο πιεσμένος ο κόσμος, που διαβάζοντας κάποιος σε αυτήν τη συνέντευξη να μιλάω για το τσιγάρο υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σκεφτεί «Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο Μικρούτσικος χτενίζεται». Παρ' όλα αυτά, θα απαντήσω. Δεν έχω ξαναδεί τόσο φασιστικό νόμο όπως ο αντικαπνιστικός και ταυτόχρονα τόσο γελοίο. Πρόκειται για ένα νόμο ο οποίος προήλθε από μία χώρα όπως οι ΗΠΑ, που διέλυσε τον πλανήτη αλλά ενδιαφέρεται για την υγεία μερικών χιλιάδων κατοίκων. Αλλά είναι και ηλίθιος νόμος, όταν ζούμε μια τόσο δραματική κατάσταση στην Ελλάδα, η οποία «σηκώνει τσιγάρο», να απαγορεύεται να καπνίσουμε στους χώρους που επιλέγουμε για να χαλαρώσουμε. Αλλά αυτό θέλουν. Να καθόμαστε να μιλάμε για το τσιγάρο τη στιγμή που κάποιοι έχουν διαλύσει μια ολόκληρη χώρα. Δε θα τους κάνω το χατίρι να συνεχίσω.

πηγή: www.agelioforos.gr